Familiefeesten
Familiefeesten. Je kan diep erin verzinken, dat je nadien naar huis rijdt en je afvraagt: met wie heb ik nu eigenlijk gesproken. Je kan dat weten en proberen aan de een en de ander te vragen hoe het is, en je best doen om te luisteren, of content zijn dat het gesprek vanzelf gaat.
Groter lichaam
Familiefeesten. Ze zijn er om een mens aan te herinneren dat zijn lichaam niet louter van hemzelf is. Dat hij het kreeg van een groter lichaam, waar hij deel van uitmaakt, of hij het wil of niet. Hoeveel verschil er ook op zit, je raakt van dat grotere lichaam niet af. Soms kan dat pijn doen, als er erge dingen zijn gebeurd. Ik hoorde laatst van een broer die zijn zus een proces had aangedaan omwille van erfeniscenten. Nog erger kan ook.
Ook de oveledenen zijn er
Maar vaker is het een weldaad. Wat leren die snotneusjes van kinderen, als ze door de kamer lopen en af en toe stilstaan om een nonkel te bekijken, of even bij oma om een knuffel komen, en dan weer hup, met de neefjes en nichtjes. Wat leren ze anders, dan dat ze deel uitmaken van een groot lijf, gemaakt van vlees en bloed, van herinneringen, van een naam, van een plek, van veel geschiedenis, van overledenen. Dat laatste treft mij altijd bij familiefeesten, dat ook de overledenen er zijn. Niet dat ze komen spoken, of dat er offers moeten gebracht aan de geesten. Maar ze zitten mee tussen de levende lichamen, en af en toe noemt iemand hen, en dan weet je dat ze gewoon verder leven in dat grote lichaam dat de familie is.
Familierituelen
Daarvoor zijn dus al die rituelen waar mensen zo aan hechten. Kerst, eindejaar, verjaardagen, zomerdagen samen. Er wordt gegeten en gedronken. Want dat is het leven toch: samen eten en drinken, eenvoudiger kan je het cadeau dat je samen kreeg niet uitdrukken. De ene nonkel is carrièreman, de andere tante leeft van de zorg, ook als beroep (het cliché kan ook omgekeerd), het ene neefje leert de stukken van de hemel, het andere nichtje heeft het wat moeilijker, maar allemaal hebben ze toch die ene betekenis al gekregen, dat ze erbij mogen zijn. Nee, dat ze erbij moeten zijn, want dat zonder hen het lichaam niet volledig is…
Voeg commentaar toe