Stille kerstwensen….
Voor de gevangene die alleen in zijn cel een extra toetje opeet.
Voor de hoogzwangere onderweg op straat, als Maria in het oude verhaal, niet wetend of ze op tijd een plek zal vinden om te baren, veilig, ondersteund, er kan zoveel mis gaan bij een geboorte.
Voor het misbruikte kind onderweg naar Europa.
Voor de man die zijn werk kwijt is, en de dagen zijn niet meer wat ze geweest zijn.
Voor de oma die haar kleinkinderen niet mag zien.
Voor de man die last heeft van de muren thuis, ze komen op hem af als hij weer alleen thuis komt.
Voor de zieken voor wie geen bezoekers meer over zijn, alles is uitgedeeld, zij zullen het moeten doen met weer een dag alleen.
Voor de pubers die geen uitweg meer zien.
Een gesprekje aan de kassa
Maar het is niet zwart-wit, zoals bij de lichtjes buiten in het felle donker. Mensen klampen zich vast en doen voort: een gesprekje aan de kassa, iemand die de deur openhoudt, een kind met luide stem dat iedereen doet glimlachen, iemand die niet wegloopt maar blijft luisteren, iemand die een lamp komt vervangen, een wandeling en de lucht is heerlijk fris, een berichtje van niks maar het tingelbelt wel, een onverwacht familiegesprek, een schone film, rock ’n roll op de radio en je voelt het nog stromen in je lijf, blij zijn dat de kapper zijn werk goed heeft gedaan, boven de daken een geweldige hemel…
Wensen die ons aandoen
Het is nooit zwart-wit. Elke dag zijn er wel wensen die ons “aandoen” en ons weer een eind verder helpen.
De blinde Argentijnse dichter Borges schrijft over acht miljoen Shinto godheden, die ongezien over de aarde reizen, ons aanraken wanneer verdriet ons overmant en dan weer verder trekken…
Shinto (Jorge Luis Borges)
Als, soms, verdriet ons overmant,
dan worden we gered
door de nederige windvlagen
van aandacht of herinnering:
hoe fruit smaakt, en water
het gelaat dat de droom ons teruggeeft
de eerste jasmijn van het jaar
het oneindige hunkeren van een kompas
het boek dat we kwijt waren
de snik van een hexameter
de smalle sleutel die een huis voor ons openmaakt
hoe een bibliotheek ruikt, en sandelhout
de vroegere naam van een straat
de kleuren van een landkaart
een verrassende etymologie
hoe glad een gevijlde nagel kan zijn
de datum die we zochten
de twaalf donkere slagen van de klok,
die uitdeinen terwijl we tellen
plots een lichamelijke pijn
Acht miljoen Shinto godheden
reizen ongezien over heel de aarde
Die bescheiden godheden raken ons aan-
raken ons aan en trekken weer verder.
Voeg commentaar toe