Waarom ik hier schrijf over blinkende morgens, en schemeringen, en eksters, en een mooi handschrift, en meer van dat kleins, terwijl overal in de wereld bomen in brand...
Categorie Dichtertje
“Dichtertje’ is een rubriek bijeengeschreven door Guido Vanhercke. Het is een eerbetoon aan Nescio, de schrijver van De Uitvreter, Titaantjes, Dichtertje, en vele schitteringen van schetsen & dagboeknotities… op deze pagina’s vind je poëzie, poëtische essays, reis- en andere notities, en veel foto’s.
“Men schrijft niet om gepubliceerd te worden, men schrijft om te ademen” (Samuel Beckett). Lees en adem de woorden.
Aan het wandelen in Lozer, een stil dorp met veel bomen, want meneer de baron had er veel rond zijne maisonette staan. We lopen zelfs door een echt beukenbos, in deze...
Klein pamflet tegen de schepping Het is oneerlijk dat een mens zulke smalle duidelijke grenzen heeft dat hij zo makkelijk opengesneden zo makkelijk alles kwijt kan raken...
Uitsig op die kade Nouliks vertolkbaar wat hulle my vertel,spreeus, eksters, meeue, eende, kraaie, aldie ywerige dagloners van die wal,die reier so afgetrokke opgestel...
Godfried Bomans beschreef ooit de immense verwondering die hem overviel toen hij plots, als kind, besefte dat een woord een klein zakje is, waarin je een groot geheim...
Ik belde met een vriend die herstelt van kanker, en in het gesprek zei ik iets als: “De tijd is van mij.” Hé, zei hij, dat zal ik onthouden: de tijd is van mij…...
Wat mensen ook ten diepste bindt, is een besef van tragiek, niet alleen individueel, maar ook als maatschappij. De Grieken vonden er ooit een woord voor, maar we...
Is muziek groter? Mijn ervaring zegt van wel (ik vermoed dat ik niet alleen ben…). We zaten in een kerk in de Oude Houtlei, luisterden naar polyfonie door het Huelgas...
De lichtvervuiling maakt het onmogelijk om nog iets van de “muziek der sferen” te horen, dat geluidloze zingen van de diepten, dat ontzag wekkend tijdloos draaien en...
Vreemd, als ik op mijn knieën op de grond zit (bijvoorbeeld om het vuur in de kachel aan te steken, te zien ontvlammen en losbranden), denk ik soms aan bidden. Niet dat...
De grote sterren die ik zag op het einde van onze reis blijven mij bezighouden. Wat missen wij toch veel door in dat overbelicht landje van ons geen of nauwelijks...
Waar ik mijn fascinatie voor vlekken zonlicht heb opgedaan, weet ik niet. Mijn jeugd was niet zonder groot zonlicht, ik herinner me zomers dat er niets anders was dan...
Het mooist is de beginnende lach, die mond die zich open legt. Het schijnt een complexe daad te zijn, met honderden spieren die in actie schieten, niet alleen rond de...
Een foto verraadt het: ogen spiegelen de wereld. Die lichtjes verraden het: ogen laten alles binnenkomen wat maar wil binnenkomen, en dat is veel. Maar ogen denken niet...