Ogen die kijken vanuit liefde (tekstversie)

Het vreemde paasverhaal

Ogen die kijken vanuit liefde, kunnen soms een totaal nieuw licht laten schijnen op een situatie, kunnen een ander perspectief ontdekken, ook in pijnlijke situaties van verdriet en onmacht. Dit ‘zien’ is zo anders dan gewoon nuchter de feiten onder ogen zien. Over deze verschillende wijzen van ‘zien’ gaat het in het vreemde paasverhaal.

Blepei

De scène is bekend: na Jezus’ dood vinden Maria van Magdala en de vrienden van Jezus een leeg graf. Petrus gaat het graf binnen, kijkt rond en ziet enkel nog een hoop linnen, en een zweetdoek. Wat hij ziet, zijn alleen wat resten van een triest verleden. Petrus is verbijsterd. Wat moet je in hemelsnaam met een leeg graf? De evangelist gebruikt datzelfde gewone Griekse woord voor zien, ‘blepei’, wanneer hij het heeft over Maria van Magdala die ziet dat de steen van het graf is weggerold. Zien is hier gewoon ‘de feiten constateren’.

Theorei

Voor het ‘zien’ van Petrus wordt er een ander woord gebruikt, ‘theorei’. Dat is een ander ‘zien’. We zouden het kunnen vertalen met: onderscheiden, betekenis zoeken. Petrus probeert in wat hij ziet betekenis te vinden, maar krijgt er dus kop noch staart aan. Het is een zien dat naar de werkelijkheid kijkt en probeert er zin in te vinden. Op deze manier kijken wij zelf wel eens verbijsterd naar situaties waarin mensen verzeild zijn geraakt en waarvan de betekenis voor onszelf helemaal niet duidelijk is.

Horao

Maar over Johannes, staat er: “ Hij gaat het graf binnen, ziet en gaat geloven.” Hier horen we nog een ander woord voor zien: horao. Dat betekent: een zien met de geest en met het hart. Inzien. Een waarheid zien. En ook Maria van Magdala vertelt met datzelfde woord achteraf aan de leerlingen: “Ik heb Jezus gezien”.

Geliefd blijven

Waarom drie verschillende werkwoorden voor ‘zien’? Petrus staat in grote verwarring in het graf, verbijsterd door de leegte. Johannes, gaat ook binnen, ziet hetzelfde ‘niets’ als Petrus en gelooft. Hij ziet nochtans evenmin iets tastbaars dat een bewijs zou kunnen zijn voor een mogelijke verrijzenis. Hij ziet alleen de leegte. Maar misschien herinnert hij zich de woorden uit de bijbel dat God leven schept uit het niets. Of misschien voelt hij dat Jezus’ liefde blijft duren en dat hijzelf geliefd blijft, ondanks alles, ondanks de dood. Dat geloof, dat ‘inzien’, overkomt hem, het wordt hem onverwacht gegeven, wordt als het ware door een ander voor hem uit de doeken gedaan.

Een zoektocht

Petrus is nog niet zover, hij blijft zitten in de constatering, in een mysterie waarvan hij de draagwijdte niet vat. Petrus wordt verlamd door zijn ontdekking. Johannes gaat verder, laat zich niet tegenhouden en stelt zich open, zoekt verder. Hetzelfde zoeken dat ook Maria van Magdala beweegt, als ze zegt: “Ze hebben Jezus weggenomen en ik weet niet waar ik Hem moet zoeken”.
Die zoektocht kan enkel gevoed worden door een diep vermoeden dat er een mogelijkheid tot bevrijding bestaat waar mensen elkaar nabij zijn, dat er de mogelijkheid bestaat dat nieuw leven kan geschapen worden uit de absolute leegte, daar waar je het niet of niet meer verwacht.

Kijken dat gedaan moet worden

Dat vraagt van ons een ander soort kijken, een zien met het hart, los van wetten en praktische bezwaren. Geen theorie, maar iets dat gedaan moet worden, geïnspireerd door het bijzondere leven van die ene Jezus uit Nazareth.
Paasgeloof is een zoektocht die vertrekt vanuit het zien van het lege graf, de open wonde, het menselijk lijden in al haar vormen. Een zoektocht die vertrekt vanuit de confrontatie met onze onmacht, maar ook vanuit een besef dat liefde een uitweg en een nieuw perspectief kan laten zien aan wie kijkt met nieuwe ogen. Zo komt er opstanding. Het haalt de kranten of het journaal niet, maar het gebeurt in het klein, op mensenmaat, hier en nu, iedere dag, al eeuwenlang.

Bekijk je liever de video > KLIK HIER
Wat sprak je aan? Deel het met de online community…  Schrijf hieronder je commentaar >