Waarom ik hier schrijf over blinkende morgens, en schemeringen, en eksters, en een mooi handschrift, en meer van dat kleins, terwijl overal in de wereld bomen in brand staan, gekozen leiders dictators worden, haat welig tiert, virussen toeslaan? Ik lijk wel de naïviteit zelve, voorwaar.
Het kleine dat leven red
Het is omdat ik geloof dat dat kleine ons leven redt, en het grote ons leven vernietigt. Ik ken een oudere vrouw van wie de zoon zich van kant heeft gemaakt omdat hij al dat negatieve niet meer aankon. Niet meer aankon dat hij er zo weinig zelf aan kon doen, ondanks al zijn engagement. En elke keer als het gesprek te negatief wordt, te zwaar op het hart, te cynisch soms, reageert ze fel, omdat ze weet wat dat donkere denken teweeg brengt.
Het kleine in eer herstellen
We moeten het kleine in eer herstellen. Het is zoals met een huis: hoe klein is een baksteen, maar uiteindelijk staat er wel een heel huis. En bij uitbreiding een hele stad, met lichten die functioneren, winkels die gevuld zijn, muziek op de radio, dokters in het ziekenhuis. Dat zou allemaal niet mogelijk zijn, mochten niet ontelbare handen en voeten elke dag hun werk doen.
In het kleine is veel solidariteit
In het grote kan je heel eenzaam worden, in het kleine is veel meer solidariteit. Terwijl we opgesloten werden, gingen de bladeren voort met lente maken en zeiden: come on, baby (sommige bomen spreken Engels). In de buurtwinkels en op straat waren er meer klapkes. Wat is een klapke, toch iets van niets, geen camera in de buurt, maar je wordt er wel vrolijk van (de buurtwinkelier vertelde dat hij nog een oud peeke van 70+ heeft, die hem van die grote spinaziebladeren levert. Als ik nu binnenkom en spinazie vraag, en zijn madam zegt: kleine blaadjes?, dan zeg ik: nee, van die echte… En dan glimlachen ze, hun fijne winkeliersglimlach.)
Iets kleins om je op te beuren
Soms kan het grote geweld je moedeloos maken, en erger. Maar dan is er weer iets kleins om je op te beuren. Er hoeft maar iemand glimlachend te groeten, en je beseft weer dat je bestaat. Misschien dat ik daarom over die kleinigheden schrijf, om voor mezelf te begrijpen wat toch de kracht is die er zich in schuilhoudt. En de schoonheid…
Voeg commentaar toe