Open en kritische gemeenschap
Voor mij is een open en kritisch gelovige gemeenschap onontbeerlijk voor geloven. Het gaat over tochtgenoten die me mee op sleeptouw nemen, over aanstekelijk enthousiasme dat overslaat in een lopend vuur, maar ook in verdriet stil bij mekaar zijn. De honger naar weten en van mekaar mogen leren. Iemand opent een venster op een realiteit die ik voordien niet zag. Iemand kijkt mij bemoedigend aan, iemand geeft een deugddoende knuffel, iemand stelt een vraag en nog één en nog één… Dit alles betekent voor mij steun, zoekend op weg gaan. Een en gemeenschap als dragend netwerk.
Bevrijdend werken in het leven en samenleven
En er is meer. Want christelijk geloven zegent niet alleen ons bestaan maar leert ons ook dat alles wat we doen of niet doen, er effectief toe doet. Want altijd opnieuw wil God bevrijdend werken in het leven en samenleven van mensen. Daarom is dat geloven nooit vrijblijvend en vaak ook ‘ongemak’. Het wil concreet immers zichtbaar worden in de sociale en politiek-economische realiteit. Wij leerden van elkaar hoe moeilijk het soms is om consequent christelijke waarden na te streven als je werkt in de financiële wereld, de bedrijfswereld, maar ook in onderwijs of welzijn. Al ons engagement, waar dan ook, persoonlijk of samen toont ons waar we werk kunnen maken van een rechtvaardig en hartelijk samenleven. Een andere wereld geen illusie is maar haalbaar.
Een ongemakkelijke opmerking
Eén voorbeeld: op het moment dat dankzij het lef en de deskundigheid van enkele Dominicussers er veel geld gezocht wordt om het kerkgebouw grondig te restaureren zodat het voor ons én voor de buurt onderdak kan bieden aan tal van activiteiten, uitgerekend op zo’n moment oppert iemand dat we middenin een vluchtelingencrisis toch niet enkel aan een dak boven het eigen hoofd kunnen denken. En die hoogst ongemakkelijke opmerking – want waar vinden we nog meer geld en nog meer energie? – krijgt weerklank en vzw Thope wordt geboren. Nog maar eens een vrijwilligersproject dat mag rekenen op de inzet van heel velen om vluchtelingen onderdak te bieden.
Oude woorden, nieuw verstaan
Voor al die persoonlijke engagementen worden we wekelijks gevoed en gelaafd met oude woorden en gebaren, nieuw verstaan. Met het visioen dat Jezus het Rijk Gods noemt: altijd toekomst en ook hier en daar al waar.
Wat een buitengewone genade blijft het om deel te mogen zijn van een gemeenschap waarin het zoveel deugd doet om mensen op een schone manier oud te zien worden: met een niet te blussen enthousiasme, betrokken op elkaar en op die grote wereld waarvoor we samen zorg willen dragen.
Bekijk de video > KLIK HIER
Wat sprak je aan? Deel het met de online community… Schrijf hieronder je commentaar >
Voeg commentaar toe