Wat me tot actie beweegt (tekstversie)

Mijn hoofd heeft een beetje bijlichten nodig: ik ben een doe-mens, ik wil wel eens zien wat mij tot actie beweegt. En ben ik wel goed bezig? Daarover wil ik in dialoog gaan met mezelf.

Laat die kwaadheid toe

Je kijkt naar de wereld en je ziet onze verspilling, arm en rijk, opwarming, wapenwedloop, vluchtelingen. Onrecht en ongelijkheid maken je kwaad. Laat die kwaadheid toe, beste Luc, meer nog: geef ze voedsel, want ze toont wat jij zo waardevol vindt: de evangelische gerechtigheid. Alles wat Jezus zijn leerlingen en jou probeerde duidelijk te maken ging niet over wat je zegt, maar over wat je doet: de kleinsten een stem geven, mensen ruimte geven, brood delen, begrip tonen.

Een actieterrein

Met die kwaadheid ga je rationeel aan de slag. Je analyseert onrecht en ongelijkheid. Je kiest een actiedomein en een strategie. En zo gebeurt het: je kijkt wat scherper, je ziet dat vluchtelingen bij ons zo moeilijk huisvesting vinden, dat het aanbod degelijke woningen voor mensen met een laag inkomen almaar krimpt en de huurprijzen stijgen, dat vluchtelingen nauwelijks toegang krijgen tot sociale woningen – er zijn er ook veel te weinig. Je hebt je actieterrein gevonden.

Evangelische verontwaardiging

Je merkt diezelfde evangelische verontwaardiging en inspiratie ook bij anderen. Samen richt je Thope op, een vzw die woningen zal zoeken voor erkende vluchtelingen. En de vzw zal die bewoners ook ondersteunen. Je vindt meer medestanders, ook buiten die groep van gelovigen. Je gaat pluralistisch. Je vindt supporters die financieel en moreel steunen. Je leert bij, uit meeval en tegenslag.

Een plan dat werkt

Het plan werkt: je kan voor mensen in nood het verschil maken: mensen op de vlucht krijgen een veilig dak en weten zich gesteund om hun leven hier uit te bouwen. Je bent fier. Dat is niet pronken met het resultaat: je realiseert, samen met anderen, iets heel concreet dat helemaal strookt met wat jij waardevol vindt.

Maar rationeel kan je niet echt tevreden zijn: je bestrijdt vooral symptomen, niet de grond van de wooncrisis: huisvesting is een koopwaar en dus een speelbal van vraag en aanbod. Je denkt daar wel aan in het stemhokje, maar wat kan jij daar verder tegen beginnen, kleine Luc?

Nood aan een breder inzicht

Komaan, kies nu niet de gemakkelijke weg, laat je niet ontmoedigen. Even bijlichten: hier heb je een breder inzicht nodig. Op dit punt is een ander soort actie cruciaal, naast en boven je inzet voor concrete mensen: verzet is nodig – publiek en politiek, aandacht vragen voor de wooncrisis – in media en op straat, het beleid een spiegel voorhouden, politici onder druk zetten om de huurmarkt toegankelijker te maken, om meer sociale woningen te bouwen. Ook daar zet je kleine, hoopvolle stapjes: acties samen met andere middenveldorganisaties zetten druk op het beleid – ten goede.

Beweging ten goede

Maar je bent er nog niet: deze wooncrisis heeft op haar beurt weer dieperliggende oorzaken: ongelijkheid wordt bestendigd door de scheve machtsverhoudingen in onze maatschappij en in de wereld, wetten en mechanismen waar je zo weinig vat op hebt. In autoritaire regimes en schurkenstaten is dat heel duidelijk, maar ook bij ons zie je dat wetten en regels vaak onze kapitalistische maatschappij van hebzucht en rivaliteit versterken. En daar wil je graag wat beweging ten goede in krijgen.

Bijlichten en blijven ageren

Je hoofd had een beetje bijlichten nodig, beste Luc. Je ziet dat emoties én redelijkheid én geloof jou drijven. Je hebt het soms wat moeilijk, wat weinig moed en durf, maar je kent nu je opdracht, als mens en als christen: acties ondernemen voor concrete kwetsbare mensen én blijven ageren tegen de onderliggende mechanismen van machtsmisbruik en onrecht.

Luc Vlerick
Actief engagement was en is voor Luc een evidentie: vader was vakbondsleider en politiek actief, hijzelf was 18 in ’68 en las ‘Wereldwijd’. In 2018 richtte hij mee vzw Thope op.

Bekijk je liever de video? > KLIK HIER
Wat sprak je aan? Deel het met de online community… Schrijf hieronder je commentaar >