De vrouw in de kerk (tekstversie)

De officiële kerk discrimineert. Waarom zou je dan als vrouw deel willen uitmaken van een gelovige gemeenschap? Het is een verademing als je een groep vindt waar mannen en vrouwen samen een ruimte scheppen om kritisch na te denken en te spreken over geloof, over dat diepe verlangen naar een rechtvaardige samenleving. Waar plaats is voor twijfel en niet-weten, voor dialoog, vriendschap en betekenisvolle rituelen. Dergelijke vrijplaatsen bestaan. Daar wil ik als vrouw graag bij horen

“Waarom wil jij als vrouw toch bij zo’n kerkgemeenschap aansluiten? “
Dat vroeg onlangs iemand die hoorde dat ik lid ben van Dominicus Gent. Ik kan deze verbazing goed begrijpen. De officiële kerk is discriminerend, ook voor vrouwen.

Maar toch kies ik voor Dominicus Gent. Waarom?

Deze gemeenschap staat in een traditie van inspirerende vrouwen en mannen, waaronder Jezus van Nazaret-, die juist kritisch zijn over discriminatie en onrecht. In Dominicus Gent klinkt deze kritische stem, in het engagement tegen ongelijkheid en armoede, voor ecologie, voor vrede en rechtvaardigheid, een inzet voor elkaar en voor wie het moeilijk heeft in onze samenleving.

Een voorbeeld…

Vorig jaar was er een vrouw die geen grafzerk kon betalen voor haar overleden geliefde. Na de viering vroeg men of iemand kon helpen? En ja, een man beeldhouwde een prachtige steen en plaatste die op het graf. Ik vind het ontroerend om- telkens opnieuw- mee te maken wat mensen voor elkaar kunnen betekenen. Op de oproep om mij in te zetten voor vluchtelingen, ging ik in. Dat betekent zo’n verrijking voor mijn leven.

Verlangen naar een goede en rechtvaardige wereld

Ook de gelijkwaardigheid van vrouwen en mannen in Dominicus Gent vind ik waardevol. Zo scheppen we samen een ruimte om te spreken: over wat we ‘die stem noemen’, of God of Liefde, over dat diepe verlangen naar een goede en rechtvaardige wereld. Er is ruimte om te zoeken, te twijfelen, niet te weten… We zegenen de liefde van holebikoppels, we zegenen onze geliefde doden. Ik hou ook van ‘aperitieven na de viering’. Kwestie van te kunnen lachen of van gedachten te wisselen.

Vrij, intelligent en genuanceerd

De sfeer van open dialoog is voor mij een verademing, zo anders dan in vele andere kerkelijke kringen waar zo weinig naar de echte levensvragen van mensen geluisterd wordt.In de samenleving, in seculiere kringen en in de kerk ken ik zo weinig plaatsen waar men op een vrije, intelligente en genuanceerde manier kan spreken over wat ons ten diepste beroert en hoe we dit met gelovige vragen kunnen verbinden.

De kracht van sobere rituelen

Al doende heb ik ook de kracht van sobere rituelen leren ervaren. Ik kan diep ontroerd zijn door een lied, een moment van stilte, een inspirerende gedachte, een gebaar. Het brengt soms rust, troost, relativering, maar evenzeer perspectief en bemoediging. Nooit ervaar ik het als vlucht uit de wereld, integendeel. Er zijn mensen die op hun eentje gelovig kunnen zijn. Voor mij ligt dat anders. Daarom ben ik blij met Dominicus Gent: daar wil ik als vrouw graag bijhoren.

Bekijk de video > klik hier
Wat sprak je aan? Wil je iets delen met de online community? Voeg hieronder je commentaar toe.

Ria Willems

Ria Willems

Bekijk alle berichten

Voeg commentaar toe

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Abonneer u op de nieuwsbrief van Bijlichten

Schrijf nu in

* indicates required